Σχεδόν όλη η βόρεια Αιτωλ/νία και η Ήπειρος έχει κάνει το σταυρό της περνώντας κάτω από το μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας. Τόπιο όμορφα άγριο, υποβλητικό, μοναδικό.
Ο τόπος η Κλεισούρα - τα "Τέμπη της Αιτωλίας", καταφύγιο σπάνιων αρπακτικών πουλιών και ιδιαίτερης χλωρίδας. Κάθετα βράχια, οξειδωμένα στο πέρασμα του χρόνου στις αποχρώσεις του κόκκινου, της ώχρας και του γκρίζου.
Βρισκόμαστε στο 20 χλμ. της Εθνικής Οδού από το Αιτωλικό προς το Αγρίνιο, στο μέρος που χρόνια τώρα αποτελεί κέντρο και σημείο αναφοράς στην θρησκευτική ζωή του τόπου.
Ας πάμε κάποια χρόνια πίσω...στο διπλανό Χρυσοβέργι όταν γύρω στα 1700, την ώρα που γινόνταν η Ανάσταση, ένας Τούρκος χλεύασε την τελετή. Ένας ντόπιος, ονόματι Κουμπούρας
συνεπλάκη με τον Τούρκο και τον σκότωσε. Οι χωριανοί βοήθησαν τον Κουμπούρα να διαφύγει και τον κατέβασαν με σχοινιά σε σπήλαιο, πάνω από το σημείο που είναι σήμερα χτισμένος ο ναός της Αγιαλεούσας. Για ένα χρόνο παραμένει κρυμμένος και συντηρείται από τους χωριανούς με
τρόφιμα που του κατέβαζαν μέ αιωρούμενο καλάθι. Το γεγονός δεν άργησε να ξεχασθεί και ο Κουμπούρας επανερχόμενος, διηγείται ότι έβλεπε σ' ένα συγκεκριμένο σημείο πιο κάτω ένα φως. Οι χωριανοί φθάνουν με εξαιρετική δυσκολία στον τόπο που του υπέδειξε και αντικρύζουν τη εικόνα της Παναγίας δίπλα σε μια πηγή. Εκεί θα χτιστεί το πρώτο εκκλησάκι.
Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκε κι ο Πατροκοσμάς και γι αυτό έχει στηθεί ο ανδριάντας του στο περίβολο της μονής. Η ιστορία του Γιάννη Γούναρη είναι νομίζω γνωστή σε όλους. Μετά την γεναία του πράξη να αποκαλύψει τα σχέδια των Τούρκων στους Έλληνες αγωνιστές - ξέροντας πως θα σφαγιαστεί η οικογένειά του - κατέφυγε στην σπηλιά του Κουμπούρα. Αργότερα, όταν ο Όθωνας πέρασε από εκεί σε μια περιοδεία του, ο Γούναρης ζήτησε να παραχωρηθεί όλη η περιοχή της Κλεισούρας στο μοναστήρι. Προς τιμήν του, στήθηκε η προτομή του και η Συνομοσπονδία Κυνηγών συνεορτάζει μαζί με το μοναστήρι, την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Ο Κώστας Κρυστάλλης εμπνεόμενος από τον Γούναρη έγραψε τον "Καλόγερο της Κλεισούρας".
Ο Πανάρετος Παλαμάς, θεωρείται ο πρώτος κτήτορας της μονής. Κατασκευάζει το 1878 τον ξενώνα και τα πρώτα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο ναό. Κατά την ηγουμενεία του το μοναστήρι επισκέφθηκε ο Γεώργιος Α'. Ο Χαρ. Τρικούπης αργότερα, επισκεπτόμενος τη μονή, χρηματοδότησε την κατασκευή της στέρνας.
Δεύτερος κτήτορας στάθηκε ο μοναχός Αλέξιος εξ Ιωαννίνων, ο οποίος έχτισε λίγο πιο κάτω τον δεύτερο ναό.
Από το 1973 ολόκληρη η περιοχή της Κλεισούρας ανακυρήχθηκε ιστορική περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και προστατεύεται.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε έρχεται σε ασυμφωνία με τη σημερινή εικόνα των κτισμάτων. Οι επεμβάσεις στο τοπίο και στα κτίρια σήμερα είναι εμφανείς και εντάσσονται στη βελτίωση του μικρού -"μεγαλύτερου" και του λιτού - "λαμπρότερου". Τα σκαλοπάτια όμως όσο και να βελτιωθούν οδηγούν πάντα σε ανήφορο κι ο ανήφορος δικαιολογεί το όνομά του μόνο όταν σε κάνει να ιδρώνεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου