27 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης, οι μετακομίσεις μιας προτομής.




Η προτομή του Γρηγόρη Λιακατά, πρωτοστήθηκε στην κεντρική πλατεία του νησιού. Τότε του έκαναν παρέα ο παλιός ναός της Παναγίας, το Παλιό Γυμνάσιο (σημερινό Δημαρχείο) τα γυμνασιόπαιδα στα διαλείματά τους και το παλιό καμπαναριό του αη Δημήτρη... Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν την επίσημη ονομασία της πλατείας μας; Πλατεία "Γρηγορίου Λιακατά", αυτό είναι τ' όνομά της!
Μετά, μετακόμισε στην είσοδο της πόλης (σημερινή πιάτσα ταξί, φωτό 2), σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο με περίφραξη - μικρό κομψό ηρώο. Μερικά πεύκα μόνο - που την προστάτευαν από τον δυνατό ήλιο του καλοκαιριού - διατηρούνται ακόμη.
Τέλος, μεταφέρθηκε απέναντι ακριβώς, μπροστά στα σημερινά ΚΤΕΛ. Κι εκεί σύμφωνα με την καθομιλουμένη, "έμεινε άγαλμα"...

(η έγχρωμη φωτό είναι του Γρ. Κότσαρη, 2003)

25 Φεβ 2009

Σας Ευχαριστούμε Παιδιά!

"Είναι των αδυνάτων αδύνατο
να νικηθεί ο χρόνος

Η αγάπη προυποθέτει αγνότητα
κι' αυτή η φλογισμένη αγάπη που δείξαμε
- που επροσφέραμε -
εξελήφθη για αδυναμία κι άλλα
Τώρα: τα χρώματα

To γαλάζιο τ' ουρανού
Το πράσινο των δέντρων
Το μουντό των βουνών
να στοιχεία συνθέσεως για τον γοητευτικό
Τον εξαίσιο Πίνακα της Ζωής"

Νίκος Εγγονόπουλος,"Μερόπη"

Θεατρική Απόδοση: Σωτήρης Χατζάκης

Αρετή: Σεβαστή Τσέκου
Kωνσταντής: Αντώνης Χραλάμπους
Μάνα:Αρετή Τσορβατζή

Μάυρος Αφηγητής: Ηλίας Παναγοδήμος
Λευκή Αφηγήτρια: Αφροδίτη Ζαβιτσάνου

Χορός Γυναικών: Ντόρα Χαραλάμπους, Χρυσάνθη Κτιστοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου.
Χορός Ανδρών: Θόδωρος Μπότας, Δημήτρης Στογιάννης, Νίκος Ευαγγελινός.
Χορευτές - προξενήτρες: Μαίρη Βεργίνη, Βέρα Μάντζη, Κων/ντίνα Μάντζη, Δήμητρα Μπαρώνου, Ελένη Σφυρή, Όλγα Σπαή.

Χορευτές -Σκιές: Γιώργος Κομζιάς, Δημήτρης Μπαρμπέρης.
Αφηγήτρια Εισαγωγής: Έλλη Φερεντίνου.

Σκηνοθετική Επιμέλεια: Xρίστος Λάτσινος (ο δημιουργός της Θεατρικής Ομάδας)
Σκηνογραφία: Μ. Κότσαρης (βασισμένος στα "πλάνα" του σκηνοθέτη και ελισσόμενος στην "ευρύχωρη" στενότητα του χώρου)
Ενδυματολογία: Γιώργος Κομζιάς (πανέμορφες στολές από την Καππαδοκία, σπάνιες και εντυπωσιακές ενδυματολογιθκές προτάσεις)

Ηχοληψία: Πάνος Ακρίδας (αφιλοκερδής προσφορά στη συλλογική προσπάθεια για τον πολιτισμό)
Χειρισμός φωτισμών: Δημήτρης Ακρίδας
Χειρισμός Η/Υ, προβολής βίντεο: Γιάννης Βεργίνης
Φροντιστήριο, Εγκαταστάσεις, Συντονισμός: Γιώργος Σφυρής
Οικονομική Διαχείρηση: Γιάννης Λουκάς

Ευχαριστίες στο Πνευματικό Κέντρο "Ευανθία Καρβέλη" και τον Πρόεδρό του Αθ. Καρβέλη, για την άψογη συνεργασία.

Συγχαρητήρια σε όλους, ένα μεγάλο Μπράβο για τους κόπους τριών μηνών προσπάθειας. Όσο κι αν φαίνεται απλό, χρειάστηκε πολύ δουλειά για να μην φαίνεται απλοικό.
Ραντεβού το Καλοκαίρι ... Τα Γραπτά Μένουν!

24 Φεβ 2009

Θεατρική Ομάδα Αιτωλικού, ο χορός του αποχαιρετισμού της μάνας με την κόρη...

"Του Νεκρού Αδερφού", στιγμιότυπα από την παράσταση Ι

23 Φεβ 2009

Θεατρική Ομάδα: Συγκίνηση και Ικανοποίηση...


Συγκινητική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου της πόλης μας, στο αποτέλεσμα της προσπάθειας των παιδιών της Θεατρικής Ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου. Δουλεύοντας με σοβαρότητα και υπευθυνότητα εδώ κι αρκετό καιρό, ανταμοίφθηκαν ηθικά μετά το τέλος των δύο παραστάσεων. 'Εδειξαν ότι ακόμη και στις δύσκολες μέρες του χειμώνα, μια φλόγα ζεσταίνει ακόμα τον πολιτισμό. Έδειξαν πως ένα σπάνιο για τον τόπο πολιτιστικό προιόν όπως είναι το Θέατρο, έχει τον κόσμο που το αγαπάει και το ζητάει, παρακινεί και αφυπνίζει τους νέους, δίνει κίνητρα σε όσους θέλουν να ασχοληθούν μ' αυτό, δημιουργεί παράδοση. Δεν ήταν άλλωστε τυχαία η μεγάλη προσέλευση νέων ανθρώπων που χειροκρότησαν θερμά την επιτυχία της προσπάθειας. Το να περιγράψει κανείς, το κλίμα και τις θεατρικές "εικόνες" είναι δύσκολο, αν δεν είσαι εκεί να παρακολουθήσεις "ζωντανά" το δρώμενο. Μια πρωτοποριακή τεχνικά παράσταση, που αν και βασισμένη στην απόδοση ενός λαικού τραγουδιού-θρύλου της διαβαλκανικής παράδοσης, έδειξε πόσα μπορεί να κάνει κανείς ακόμα και με πενιχρά οικονομικά δεδομένα. Μουσικά ακούσματα δεμένα με εικόνες δυνατές, που μένουν στο μυαλό και την καρδιά. Και οι καρδιές να ευχαριστούν με τη σειρά τους, τα παιδιά και όλους τους συντελεστές αυτής της μοναδικής εμπειρίας - αποδοση μνήμης και τιμής στη θυσία του Ντολμά. Όλα συναντήθηκαν στον έναν και μοναδικό στόχο: να δουλεύει κανείς σεμνά και υπεύθυνα, με κέφι, ζωντάνια και πίστη στο συλλογικό αποτέλεσμα, ώστε να αναδειχθεί το τελικό ζητούμενο, δηλαδή το Θέατρο και όλα όσα παράγονται από αυτό. Συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλλαν, μπράβο σε όσους συμμετείχαν με την παρουσία τους!

Στο βίντεο που θα ακολουθήσει μερικά στιγμιότυπα από το πρώτο μέρος της παράστασης -αν και η μαγνητοσκόπηση αδικεί το αυθεντικό "ζωντανό" θέαμα.

21 Φεβ 2009

"Για δες θάμα κι αντίθαμα που γένεται στον κόσμο, να περπατούν οι ζωντανοί με τους αποθαμένους..."

Περιμένοντας τη σημερινή πρεμιέρα του θεατρικού δρώμενου "Το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού" (8μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο), από τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου,κάνουμε μια παρουσίαση απο τη χθεσινή γενική πρόβα. Καθηλωτική ατμόσφαιρα, κλειστή, μαύρη. Το δράμα της μάνας "οπού 'χε τους εννιά τους γιούς την Αρετή μονάχη...". Η σκληρή υπόσχεση του Κωνσταντή, η απόγνωση της Αρετης.
Ο χορός των ανδρών-συνείδηση του αδερφού, με τα πένθιμα κοντάρια της απώλειας. Ο χορός των γυναικών-συνείδηση της μάνας, λευκές μάσκες σε μαύρο φόντο, κρατούν βάγια που αναδύουν άρωμα γλυκόπικρο, σεβαστικό. Η λευκή αφηγήτρια-σύμβολο ζωής να κρατά μαύρο μαντήλι. Ο μαύρος αφηγητης-σύμβολο θανάτου, με λευκό μαντήλι. Το ασπρόμαυρο διαρκές παιχνίδι του κόσμου του παλιού, του νέου, του μελλούμενου...


Το φάντασμα του νεκρού αδερφού, να σηκώνεται απ' το μνήμα. Η Αρετή, που πεθαίνοντας γίνεται κουκουβάγια. Η μάνα που λέει: "αν είσαι ο πικροχάροντας, να φύγεις...εννιά παιδάκια σου δωκα, δεν έχω άλλο κανένα..."

Το τραπέζι-εστία, βωμός, μνημόσυνο, καντήλι μνήμης για τους αιώνιους νεκρούς αυτού του τόπου. Για όσους χάθηκαν τότε στον Ντολμά, μια νύχτα του Φλεβάρη...

Kαλή επιτυχία!















































20 Φεβ 2009

Υπάρχουν πόλεις άξιες να νοσταλγούνται...

" Οι τόποι που αγαπάμε
οι τόποι που μας προλαβαίνουν στην αγάπη"

"Υπάρχουν πόλεις άξιες να νοσταλγούνται. Πόλεις που τις αγαπάμε πριν τις γνωρίσουμε κι όταν τις γνωρίζουμε μας σκλαβώνουν για πάντα.
Αυτές οι πόλεις κουράζουν και τρομοκρατούν όσους δεν ονειρεύονται, όσους δεν κάνουν όνειρα και τα όνειρα ταξίδια.
Μιλάω για τις πόλεις εκείνες τις απαράμιλλες σαν τα ελληνικά καλοκαίρια, τα ωραία κρασιά και τα ωραία φαγιά, τα ρούχα που μας πάνε, τις αγάπες που δεν μας γελάσανε.
Βιβλία και ζωγραφιές, μουσικές και φιλμ χωρίς μια πόλη τέτοια της αγάπης και της νοσταλγίας της αγάπης μέσα τους ποτέ δεν μου άρεσαν."
Αίγινα, μετά τα μεσάνυχτα 25-26.2.1992

Αποσπάσματα ημερολογιακών σημειώσεων, επιστολών και ποιητικών κειμένων του Θωμά Γκόρπα για τις πόλεις που αγάπησε. (Δημοσ. στο περιοδικό "Μανδραγόρας" τεύχ. 33 - Απρίλιος 2005)

Η φωτογραφία είναι του Γρηγόρη Κότσαρη (1999)

19 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης, της ίδιας πόλης;

" Έπεσα στον πολυκαιρισμένο άδειο καναπέ
Πως πέφτει η μέρα
Πως γυρίζει η γη ολοζώντανη σφαίρα στοχάστηκα
Πως πέφτει μια πέτρα στην ήσυχη λίμνη
Και το σκληρό χαμένο βλέμμα μέσα στην ήρεμη ψυχή
(ψάχνει ξεκούραση και δε τη βρίσκει)
Πως γυρίζει το μυαλό από πλώρη σε πρύμνη έψαξα

Παντού ήσουν μα ποτέ σ' αυτή τη στιγμή."

Γιάννης Παπανικολάου, "Εφιάλτης", (Δημοσ. στο περιοδικό" Η Παρέμβαση"τευχ. 145, 2008)

18 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης, οπτικές των δρόμων της.


" Ήρθε και πάλι σήμερα - θα 'ταν καλύτερα να πω την έφερα - την ώρα που 'πινα καφέ και κάπνιζα τσιγάρο. Τώρα καπνίζεις μου 'πε, και πήγε να καθίσει στη συνηθισμένη θέση. Μητέρα, θέλησα να πω, δεν είναι ο περσινός καιρός. Κάθε φορά που πάω να τραγουδήσω κουρδίζω κι από λιγο νυσταγμένο χρόνο.
Κουβάρι οι λέξεις και μες στα τεντωμένα νεύρα άφηναν οι αισθήσεις τα παράσιτα."
Τάκης Καρβέλης, "δεν είναι ο περσινός καιρός" 1988.
Στις φωτογραφίες ενα μέρος του δομημένου περιβάλλοντος της πόλης μας: το ψηλό κτίριο δεξιά (οικία Μπούρα), κατεδαφίστηκε πρόσφατα λόγω της επικινδυνότητας αιφνιδιαστικής κατάρευσης...
Οι φωτογραφίες είναι του Γρ. Κότσαρη.

17 Φεβ 2009

Αιτωλικιώτικα Φτερά...


Τα συμπαθητικά περιστέρια και οι κομψοί πελαργοί.
Τα φλαμίνγκος (πορφυροτσικνιάδες) και οι φαλαρίδες.
Όλα τους, φτερωτοί "συμπολίτες" μας. Με τα σπίτια - φωλιές τους. Άλλα μέσα στη πόλη, άλλα έξω στους αλμυρόβαλτους, στο κανάλι και στη Νήδοβα... Κι ενώ οι φαλαρίδες και ειδικά τα περιστέρια αυξάνονται και πληθύνονται, τα φλαμίνγκος λιγοστεύουν και οι πελλαργοί μας άφησαν νωρίς. Αλήθεια από πότε έχουμε να δούμε φωλιά πελαργού στον τρούλο (φωτό) και στα καμπαναριά του Ταξιάρχη; Η Φιλιππιάδα της Άρτας είναι γνωστή σε όλη την Ελλάδα ως η πόλη των πελαργών: ένας μεγάλος πληθυσμός από αυτά τα όμορφα πτηνά, έχουν καταλάβει κυριολεκτικά τα ψηλότερα σημεία της πόλης (καμπαναριά, στήλες ΔΕΗ, κεραίες. δέντρα). Κανείς δεν διανοήθηκε να τα διώξει κάνοντας την επιβίωσή τους δύσκολη. Η ανταμοιβή ήρθε από όλα τα προγράμματα εναλλακτικού τουρισμού που προτείνουν οπωσδήποτε μια επίσκεψη σ' αυτή την πόλη! Στη δικιά μας, το βήμα του πελαργού παραμένει μετέωρο...
Οι φωτογραφίες είναι του Γρ. Κότσαρη.

O Mόνιμος Χειμώνας του Αιτωλικού κι ένα τραγούδι να τον συνοδεύει...



16 Φεβ 2009

"Το Τραγούδι Του Νεκρού Αδερφού"




Στην τελική ευθεία μπήκαν οι προετοιμασίες και οι πρόβες για το ανέβασμα της θεατρικής παράστασης: "Το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού", από τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου της πόλης μας. Τα σκηνικά είναι σχεδόν έτοιμα, οι φωτισμοί έχουν εγκατασταθεί, ενώ με τις εξαιρετικές χειροποίητες στολές από την περιοχή της Καππαδοκίας, ντύθηκαν ήδη οι ηθοποιοί.
Η παράσταση θα υποστηριχθεί και ηλεκτρονικά (κινούμενη εικόνα - βίντεο και αναφορές στο Θέατρο Σκιών). Μουσικά θα συνοδευτεί από σπάνια μουσικά παραδοσιακά ακούσματα και ηχητικά εφέ. Την εκδήλωση θα ανοίξει η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου. Για το αποτέλεσμα εργάστηκαν εθελοντικά μαζί με τους ηθοποιούς, εικοσιπέντε περίπου άτομα.

























Η εκδήλωση θα παρουσιαστεί το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου και Κυριακή, 22 Φεβρ. στο Πνευματικό Κέντρο "Ευανθία Καρβέλη". Πρόκειται - εκτός από ένα καθαρά θεατρικό γεγονός - για τη συμβολική συμμετοχή του Πολιτιστικού Συλλόγου στον εορτασμό της επετείου του Ντολμά.


15 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης: οι άνθρωποί της...

"...Το οψάριον... όσον ήθελεν συναχθή από σήμερον μέχρι τέλους του Φεβρουαρίου μηνός του έτους 1836... οι ρηθέντες θέλουν πληρώσει εις τον ειρημένον ενοικιαστήν των μνησθέντων ιχθυοτροφείων δια τα ρηθέντα οψάρια ποσόν τάλληρα δίφυλλα είκοσι τέσσαρα την καθ' εκάστην χιλιάδα συνισταμένην από χιλίας λίτρας."
Κωνσταντίνα Μπάδα, Ο Κόσμος της Εργασίας, εκδ. Πλέθρον, Αθ. 2004

Η φωτογραφία ανήκει στο προσωπικό αρχείο του συμπατριώτη μας Διονύση Παπαδάτου. Δέυτερος όρθιος από αριστερά, διακρίνεται ο παπούς του Κων/νος Σπ. Χρυσικός. Ο δεύτερος, δίπλα του είναι ο μπάρμπα Ζαφείρης Τρικαλινός. "Μακάρι να μπορούσαμε να τους αναγνωρίσουμε όλους και να αναφέρουμε τα ονόματά τους έτσι...για την ιστορία και την μνήμη..."σημειώνει ο Διονύσης στο συνοδευτικό κέιμενο της φωτογραφίας. Καλό θα ήταν όποιος αναγνωρίζει τους υπόλοιπους να μας ενημερώσει...

12 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης, με φόντο τα Πενταρνιώτικα...

" Οι συμπολίται μας παραπονούνται ότι οι καιροί εστένεψαν δι' αυτούς, ότι οι τέχνες τους δεν έχουν πλέον προκοπήν, ότι με δυσκολίαν κερδίζουν το ψωμί τους, το οποίον δεν τους αρκεί..." γράφει ο Κ. Α. Στασινόπουλος το 1926. (Το Μεσολόγγι. τομ. Α', Η λιμνοθάλασσα).

Στη φωτογραφία ο μπάρμπα Στράτος Τρικαλινός στο σταφνοκάρι του, σε μια αμπολιά με φόντο τα "πενταρνιώτικα".

9 Φεβ 2009

Όψεις μιας πόλης, έρημοι δρόμοι παλιών περιπάτων...

"Κάθομαι εδώ και περιμένω τι περιμένω δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι πως ένα γλυκό απόγευμα σουρώνει μες το σούρουπο.
Τα ξύλα τρίζουν κι η φωτιά με τα τραυλίσματά της συνεχίζει τι συνεχίζει. Ώρα να ξαναμπώ στην παιδική μου σήραγγα ενώ ένα φέγγος μεσημεριάτικου μαίστρου θροίζει στα μαλλιά. Ώρα ν' ακούσω τη φωνή της θείας Όλγας "τραγούδα, μαρέ Τάκη, τραγούδα". Θεία Όλγα πως να τραγουδήσω που όλοι κοιμούνται και τα παράθυρα κλειστά, διπλομανταλωμένα. Άνθρωποι μιλούν κι άνθρωποι δεν φαίνονται. Γέλια παντού, φωνές, πατήματα κι όμως τριγύρω σου μια ακτάλυτη σιωπή, σαν όταν πέφτει πυκνό χιόνι".

Τάκης Καρβέλης, από τη συλλογή "Δεν είναι ο περσινός καιρός" (1988).

4 Φεβ 2009

Αγιαγάθη του Χειμώνα.

Εκδήλωση για την χειμωνιάτικη Αγιαγάθη ετοίμασαν οι μαθητές του Λυκείου Αιτωλικού και το Συμβούλιο Νέων. Θα παρουσιαστεί στο Πνευματικό Κέντρο "Ευανθία Καρβέλη", 5 Φλεβάρη στις 7μ.μ. Μπράβο στα παιδιά για την πρωτοβουλία τους και την προσπάθεια.
Η γιορτή της χειμωνιάτικης Αγιαγάθης, καθιερώθηκε τα τελευταία χρόνια και αποτελεί ξεχωριστή και ιδιαίτερη συνεύρεση των παρεών των αρματωμένων που ξανασμίγουν για να συνεορτάσουν τη μνήμη της αγίας Αγάθης, που τιμάται αυτή τη μέρα. Ήδη σήμερα, από νωρίς το απόγευμα πολλοί προσκυνητές ανεβαίνουν στο ομώνυμο μοναστήρι όπου τελείται εσπερινός, ενώ μια παρέα από το Αιτωλικό θα καθίσει εκεί όλο το βράδυ, στο κονάκι του μοναστηριού, δίπλα στο τζάκι παρέα με τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού χορεύοντας και τραγουδώντας ως το πρωί. Αύριο το βράδυ, όλες οι παρέες - η κάθεμιά στο δικό της στέκι - θα συγκεντρωθούν για να ζήσουν σε μικρότερη κλίμακα αλλά το ίδιο ζωντανά, στιγμές απ' το μεγάλο πανηγύρι μας.

1 Φεβ 2009

Ένατη Διεθνής Μπιενάλε Χαρακτικής - "PREMIO ACQUI", Γένοβα-Ιταλία.


Με την συμμετοχή του Μ. Κότσαρη, εκπροσωπείται η Ελλάδα στην Associazione Biennale Internazionale per l' Incisione "Premio Acqui", στη Γένοβα της Ιταλίας. Πρόκειται για μια από τις τέσσερις σημαντικότερες Μπιενάλε της Ιταλίας που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια από το 1993 έως σήμερα και φέτος θα παρουσιαστεί τον Ιούνιο, στο Acqui Terme -Castello di Paleologi, Engraving Museum. Συμμετέχουν 48 χώρες.

Tο χαρακτικό έργο του Μ. Κότσαρη ("Ο άγιος Ψαράς Ι"- ξυλογραφία, φωτογραφία), επιλέχθηκε απο Κριτική Επιτροπή την οποία αποτελούσαν οι:

Diana Pietro, Χαράκτρια, Καθηγήτρια Χαρακτικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Brera-Ιταλία.

Aidud Abderahmade, Xαράκτης, Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών Αλγερίας.

Flaminio Gualdoni, Ιστορικός Τέχνης, Διευθυντής της Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης της Modena-Iταλία, αρχισυντάκτης για θέματα τέχνης στην εφημ. Corriere De La Sera.

Eve Kask, Xαράκτρια, πρόεδρος της Τριενάλε Χαρακτικής του Ταλίν της Εσθονίας.

Μaria Grazia Recanati, Ιστορικός Τέχνης-συγγραφέας. Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Carrara-Iταλία.

Dan Welden, από τους σημαντικότερους εν ζωή Αμερικανούς Χαράκτες. Εισηγητής από το 1970 της "οικολογικής" Χαρακτικής με τη μη χρήση τοξικών ουσιών.

Περισσότερα στο: http://www.acquiprint.it/

.

Σχετικές αναρτήσεις!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...