21 Απρ 2009

Επιτέλους, η πρώτη Έκθεση για την Χαρακτική στο Μουσείο -Κέντρο Χαρακτικής Βάσω Κατράκη!


Στην ανατολική πλευρά του Αιτωλικού ένα μουσείο λειτουργεί από το 2006, και φιλοξενεί πάνω από 500 έργα της χαράκτριας και ζωγράφου Βάσως Κατράκη. Στο Μουσείο Βάσω Γ. Κατράκη-Εικαστικό Κέντρο Χαρακτικής από τις 30 Απριλίου έως τις 28 Ιουνίου 2009 θα φιλοξενηθεί στις αίθουσες περιοδικών εκθέσεων μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα όσο και πλούσια έκθεση χαρακτικής με έργα σπουδαστών αλλά και αποφοίτων του Εργαστηρίου Χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης., από την εντεκάχρονη έως τώρα λειτουργία του.



Την έκθεση διοργανώνουν το Εργαστήριο Χαρακτικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σε συνεργασία με το Μουσείο Βάσω Γ.Κατράκη, καθώς συμπληρώθηκαν ήδη έντεκα χρόνια συνεχούς εκπαιδευτικής διαδικασίας με δασκάλους τους Ξενή Σαχίνη και Μανόλη Γιανναδάκη, αναπληρωτές καθηγητές που εργάζονται με ξεχωριστές εκπαιδευτικές ομάδες, με τη διακριτική ευχέρεια επιλογής εκ μέρους των σπουδαστών.



Μέσα σ’ ένα πανεπιστημιακό τμήμα του ΑΠΘ. που προσμετράει μόλις 23 χρόνια ζωής, τα έντεκα χρόνια λειτουργίας ενός εργαστηρίου σηματοδοτούν έναν κύκλο δημιουργικών δραστηριοτήτων, που διαμορφώνουν το παρόν και την εξέλιξή του.



Η έκθεση περιλαμβάνει πλήθος μελετών και προτάσεων των σπουδαστών, μαυρόασπρα ή χρωματικά χαρακτικά μονότυπα ή αντίτυπα, που έχουν παραχθεί με τεχνικές της ανάγλυφης φόρμας χάραξης (ξυλογραφία, χάραξη σε λινόλεουμ, ή σε ειδικές πλάκες προκατασκευασμένης ξύλινης επιφάνειας MDF.) και της βαθιάς φόρμας χάραξης πάνω σε μεταλλικές πλάκες χαλκού ή τσίγκου (ξηρή χάραξη, οξυγραφίες με όλες τις τεχνικές, όπως γραμμικές διατυπώσεις, τεχνικές της άκουατίντα, της ζάχαρης, του μαλακού βερνικιού). Επίσης, μεικτές εν γένει τεχνικές αλλά και λιθογραφίες σε πέτρα ή σε ειδικούς τσίγκους αλουμινίου, πειραματισμοί σε άλλα υλικά όπως πλεξιγκλάς, κολλαγραφίες, δηλαδή διάφορα υλικά που διαμορφώνονται με συνδετικό υλικό την κόλλα, σε ?σώμα - μήτρα?. Τέλος, οι σπουδαστές χρησιμοποιούν και τη σύγχρονη τεχνολογία (υπολογιστές) για τις τεχνικές της φωτοχάραξης σε ειδικούς φωτοπολυμερικούς τσίγκους και για τις ηλεκτρονικές εκτυπώσεις.



Με αντιπροσωπευτικά έργα σπουδαστών που άλλοι επέλεξαν την χαρακτική ως κύριο άξονα των σπουδών τους και άλλοι απλώς παρακολούθησαν μια σειρά μαθημάτων για μια χρονική περίοδο, όπως και με έργα των αποφοίτων του Εργαστηρίου, επιτυγχάνεται μία πολύπλευρη παρουσίαση της δράσης του.



Ο Μανόλης Γιανναδάκης σημειώνει: «Στις μέρες μας η χαρακτική, και διέπεται από τις βασικές αρχές της εικαστικής σκέψης και πράξης ώστε να διατηρεί τις συγγένειές της τόσο με τη ζωγραφική (σχέδιο, χρώμα), όσο και με την γλυπτική (ανάγλυφη χάραξη) ή ανάπτυξη στον χώρο έργων από χαρτί ή άλλα υλικά στις τρεις διαστάσεις.

Το Εργαστήριο είναι μία μικρή κοινωνία αλληλεπίδρασης διδασκόντων και διδασκομένων, που έχει ως άξονα και στόχο τη γνώση αλλά και την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε μια συγκεκριμένη ?γλώσσα? των εικαστικών τεχνών, στους χειρισμούς της φόρμας και στη μελέτη ανάλυσης και ανασύνθεσης θεωρητικών ζητημάτων της χαρακτικής, συγχρόνως με τη συναίσθηση της πραγματικότητας της σύγχρονης Τέχνης και την παρακολούθηση των εξελίξεών της γενικότερα...

Η εμπειρία του Εργαστηρίου μέσα στον πενταετή κύκλο σπουδών είναι ανεπανάληπτη ευκαιρία για τον καθένα να αναπτύξει, πέρα από το προσωπικό του έργο, την άμιλλα, τη συμμετοχή, τη συνεργασία, τον δημιουργικό διάλογο στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής ομάδας, ώστε να διαμορφωθεί ένα διακριτό στίγμα στο σύγχρονο εικαστικό τοπίο.

Όλα αυτά επιτυγχάνονται κυρίως με τα προγράμματα των διδασκόντων τόσο στη βασική εκπαίδευση των τεχνικών δυνατοτήτων της Χαρακτικής όσο και με τα ειδικά σεμινάρια, με τις εκπαιδευτικές εξορμήσεις, με τις επαφές, τις παρουσιάσεις των καλλιτεχνικών εργασιών καλεσμένων που προέρχονται από αντίστοιχα ιδρύματα του εξωτερικού (προγράμματα Έρασμος-Σωκράτης ή διμερείς σχέσεις συνεργασιών με άλλα ιδρύματα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης)».



Ο Ξενής Σαχίνης αναφέρει: «Θέλω να πιστεύω ότι στις Σχολές Καλών Τεχνών πρέπει να διδάσκουμε αντίληψη και στάση ζωής που θα γεννήσει αργότερα ενδιαφέρουσα τέχνη. Η χαρακτική για πολύ καιρό έπαιξε έναν αναπαραγωγικό ρόλο, βοηθώντας με τις τεχνικές της τη ζωγραφική να πολλαπλασιάσει τις εικόνες που δημιουργήθηκαν μέσω της λειτουργίας της. Έτσι είχε μείνει μακριά από την πλαστική έρευνα εφόσον είχε περιορισμένο αντικειμενικό σκοπό. Τώρα όμως, εδώ και έναν σχεδόν αιώνα, έχει απαλλαχθεί από αυτόν τον βρόγχο και δίνει τις δικές της λύσεις και προτάσεις σε προβλήματα που αφορούν την εικαστική σκέψη γενικότερα και όχι μόνο την ίδια. Ένα βήμα που βοήθησε προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν η έρευνα που έγινε με προσοχή και με εργαλεία τις εγγενείς εικαστικές συνθετικές δυνάμεις της χαρακτικής αλλά και των τυπωμάτων.

Μα ποιες είναι αυτές οι εγγενείς δυνάμεις που ανανέωσαν και έδωσαν στη χαρακτική και στα τυπώματα τη σπουδαιότητα που τους οφείλαμε; Οι έννοιες του αρνητικού, του θετικού, της αντιστροφής, της κάθετης προβολής, ο αισθητικός πλούτος των ποιοτήτων που βρίσκονται στα διάφορα τυπώματα, ανάλογα με την τεχνική που τα γέννησε, είναι κάποιες από αυτές. Το ιδιαίτερο βλέμμα του χαράκτη προς το κέντρο της γης όταν δουλεύει στο τραπέζι του που γίνεται δημιουργική αισθητική εμμονή είναι μια άλλη. Η καταστροφή της μήτρας που γεννάει αντίτυπα ενώ η ίδια πεθαίνει καθώς τη δουλεύουμε, υποδηλώνει τον αέναο κύκλο του θανάτου που ζευγαρώνει με τη ζωή. Η πολλαπλότητα και ο πολιτισμός που προκύπτει από την έννοια του τυπώματος είναι μία βασική δύναμη της σημερινής αντίληψης για τη μνήμη και τη λήθη. Ό,τι χαράσσουμε αντιστέκεται στη λήθη περισσότερο. [...] Καθώς ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή μπορεί να έχει τη θέση και τη λειτουργία της χαραγμένης μήτρας , οι ψηφιακές εκτυπώσεις έχουν ήδη κερδίσει τη θέση τους επάξια ως εικαστικά εκφραστικά μέσα και ως αντικείμενο έρευνας και διδασκαλίας στις Σχολές Καλών Τεχνών ανά τον κόσμο. Είναι πασιφανές ότι ο ορίζοντας πια είναι πολύ ευρύς και μπορεί να φιλοξενήσει όλα τα βλέμματα, αρκεί αυτά να είναι γεμάτα ανησυχία.»


Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι δύο καθηγητές, ο Ξ. Σαχίνης και ο Μ. Γιανναδάκης είναι μέλη της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΑΡΑΚΤΩΝ.



Η έκθεση θα λειτουργεί στο Μουσείο Βάσω Γ. Κατράκη, στην ανατολική παραλία του Αιτωλικού.

Τρίτη έως Πέμπτη και Κυριακή 10.00-14.00

Παρασκευή και Σάββατο 10.00-14.00 και 18.00-21.00

Τηλέφωνο 26320 22 780



Διάρκεια έκθεσης: 30 Απριλίου-28 Ιουνίου 2009
Η παραπάνω ανακοίνωση δημοσιεύεται στο www.ana-mpa.gr (Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων). Δείτε επίσης και εδώ: http://www.miet.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σχετικές αναρτήσεις!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...