Θεατρική Παράδοση Αιτωλικού #3

Ας συνεχίσουμε την ιστορία του "Συλλόγου Ερασιτεχνών", μιας δραστήριας ομάδας ανθρώπων της πόλης μας στις αρχές του 20αι. Το Θέατρο ήταν  μια από τις κύριες ενασχολήσεις τους και κατάφεραν τότε πολλά...
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από τα σημειώματα του αιτωλικιώτη λογοτέχνη Γ. Σώκου "Νέοι του Αιτωλικού - περιοδικό "Στερεά Ελλάς", 30-09-1923.

(Διαβάστε την προηγούμενη σχετική ανάρτηση: http://etolikoartis.blogspot.com/2009/11/2.html )

   "Mετά την πρώτην του επιτυχίαν ο Σύλλογος των Ερασιτεχνών εδίδαξε λίαν επιτυχώς και άλλα θεατρικά έργα, μεταξύ τω οποίων ενθυμούμαι το "Ένσαρκον άγαλμα", με αμίμητον καλόγηρον τον Τζοβάραν, το "Δόξα και δάκρυα" δις με την Ρέντζου, τον "Ιωσίαν τον ακτοφύλακα" με τον Λεονάρδον, τους "Δύο λοχίας" με τους Λεονάρδον και Σώκον, τον "Χορόν του Ζαλόγγου", την "Σκλάβα" και τα "Τέκνα του Δόξαπατρή". Το τελευταίον τούτον έργο έσχε μεγίστην επιτυχίαν, επανεληφθη δε πολλάκις. Τους ρόλους του κατακτητού και της Μαρίας υπεδήθησαν οι Σώκος και Λεονάρδος, τον Δημήτριον ο Ροδόπουλος, τον Μενέλαον εραστήν της Μαρίας ο Λάσκαρης, τον Καλόγηρον ο Σπυρόπουλος κλπ. Το έργον τούτο εδιδάχθη και εις το Μεσολόγγι κατά Ιούνιον του 1911 κατόπιν προσκλήσεως του Συλλόγου υπό των καθηγητών του Γυμνασίου.
   Εις την παράστασιν ταύτην, της οποίας η επιτυχία είχε μείνει αλησμόνητος, τον ρόλο του καλογήρου είχεν υποδυθεί ο Τζοβάρας. Η πρόσκλησις αυτή υπό των Μεσολογγιτών μαρτυρεί τν υπέροχον τότε δράσιν του, ήτις επεξετάθει και εις αυτήν την πρωτεύουσα του Νομού."

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....