Ο τίτλος αυτής της ανάρτησης δεν θέλει απλά να εντυπωσιάσει αλλά να υπογραμμίσει την βενετσιάνικη - αρχιτεκτονικά - καταγωγή του αναστηλωμένου καμπαναριού της παλαιότερης σωζόμενης εκκλησίας του Αιτωλικού. Ο Άη-Γιώργης άλλωστε αποτέλεσε την ενορία των καθολικών κατά την Ενετοκρατία.
Ο αρχιτέκτονας Αποστόλης Μπλίκας με την ηθική και οικονομική συμπαράσταση των συμπολιτών μας, και την επιμονή του στην πραγματοποίηση ενός σκοπού, παρέδωσε το "αναστημένο" καμπαναριό στην αισθητική "βόλτα" του επισκέπτη του Αιτωλικού αλλά και στην καθημερινή μας αισθητική ικανοποίηση όταν περπατώντας ανάμεσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης, θα βλέπουμε το καμπαναριό από διαφορετικές γωνίες, πότε μόνο την κορυφή του και πότε κάποια μέρη του, αλλά το σημαντικό είναι ότι πλέον θα ορθώνεται στημένο μέσα στην κομψότητα του, υπενθυμίζοντάς μας την χαμένη αρχιτεκτονική ταυτότητα της πόλης μας που χάθηκε επιπόλαια...
Να υπενθυμίσουμε ότι η οικονομική περιπέτεια για το καμπαναριό δεν έχει ολοκληρωθεί. Χρειάζεται ακόμη ενίσχυση το έργο που ξεκίνησε από την πρωτοβουλία του Αποστόλη Μπλίκα. Ηδη μια από τις παραστάσεις της Θεατρικής Ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου προσέφερε στο εγχείρημα καθώς και η ζωγραφική στην Πλατεία πριν το Πάσχα, αλλά και πολλοί επώνυμοι και ανώνυμοι δωρητές.
Δείτε περισσότερα στο :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου