Tα χρόνια περνούν... Στην πόλη του Αιτωλικού πριν κάποια χρόνια δεν υπήρχε το ακμαίο και το ώριμο ή το χρήσιμο. Στα πλαίσια της τέχνης φυσικά.
Αθόρυβα πριν το 1998, ο Γρηγόρης Κότσαρης, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών και του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, ασχολήθηκε με την Χαρακτική Τέχνη.
Μόνος του. Δημιούργησε - σε αντίξοες συνθήκες - και λειτούργησε στον τόπο μας το πρώτο εργαστήρι χαρακτικής.
Το εξόπλισε με στερήσεις, έψαξε και βρήκε λύσεις τεχνικές, έκανε πραγματικότητα έναν χώρο που αλλού, σε άλλες πόλεις δεν υπάρχει ακόμα. Τον έκανε λειτουργικό για τα άτομα που ήθελαν - όχι μόνο να ασχοληθούν - αλλά και να γνωρίσουν από κοντά την διαδικασία παραγωγής ενός χαρακτικού έργου.
Από το εργαστήρι πέρασαν πολλοί. Το επιδίωξε. Δεν κράτησε τον χώρο κλειστό. Πολλοί, μεγάλοι και νέα παιδιά που έψαχναν το εικαστικό μυστήριο, συμπολίτες μας που γύρευαν διέξοδο από την πεζή τους καθημερινότητα το επίσκέφθηκαν και δημιούργησαν τα δικά τους χαρακτικά έργα! Κάποιοι και ευτυχώς για τον πληθυσμό του Αιτωλικού - ακόμα συνεχίζουν να το επισκέπτονται για να τυπώσουν τα χαραγμένα έργα τους, να συνομιλήσουν και να δημιουργήσουν σε ένα περιβάλλον που οδηγεί έτσι κι αλλιώς στην προώθηση της Χαρακτικής Τέχνης, μιας τέχνης που κερδίζει πλέον την καλύτερη θέση στις προτιμήσεις των φιλότεχνων. Οι επισκέψεις των σχολείων της περιοχής, τα project που έχουν γίνει σε συνεργασία με άλλα εργαστήρια ( εκθέσεις και παρουσιάσεις κτλ. ), φανερώνουν την διάρκεια την προοπτική και τη δυναμική του.
Από το ατομικό λοιπόν ο χαράκτης Γρηγόρης Κότσαρης και αργότερα το 1998 ο Μιχάλης Κότσαρης ( μέλος της Ενωσης Ελλήνων Χαρακτών και του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας - http://mkotsarisart.weebly.com/index.html) με τη δημιουργία του εικαστικού χώρου "Έργω", πέρασαν στην σύνθετη πνευματική λειτουργία της Τέχνης.
Επιδίωξαν και συνεχίζουν να δίνουν ενθάρρυνση σέ όποιον θέλει να έρθει κοντά στην "αλχημεία" της χαρακτικής. Αυτό άλλωστε σημειώνεται στο καταστατικό της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΑΡΑΚΤΩΝ: προώθηση και κατανόηση της τεχνικής του χαρακτικού έργου και της χαρακτικής τέχνης !
Κριτική Αισθητική - Μια επίκαιρη αναφορά...
Μια τελευταία παράγραφος γι' αυτούς που εκφράζονται όψιμα για την πορεία και το έργο των ντόπιων καλλιτεχνων. Ο πολιτισμός μας χαρακτηρίζεται πλέον από την κίνηση την ένταση την πυκνότητα και τελικά την σύντμηση - δυναμισμός και συνθετικότητα δηλαδή. Ετσι εκφράζεται το πληθωρικό εγώ μας. Ο σύγχρονος άνθρωπος, έχει έντονη την αίσθηση του χρόνου, έχει μιαν ανύσυχα ρευστή και "ηλεκτρονική" συνείδήση. Με τη Τέχνη ζούμε χιλιάδες ζωές, απλωνόμαστε σε τόπους μακρινούς και απίθανους. Με την Τέχνη δεν υπάρχουμε τώρα, αλλά πάντοτε. Δεν ζούμε εδώ, αλλά παντού. Δεν είμαστε ένας, αλλά αναρίθμητοι άνθρωποι. Πλημμυρίζουμε από ζωή!
Υπάρχουν λοιπόν έργα και άνθρωποι που υψώνονται πάνω από τον καιρό τους;
Τα παρακάτω λόγια ανήκουν στον Ευάγγελο Παπανούτσο και στο κορυφαίο έργο του - συμβολή στο νεοελληνικό βιβλιογραφικό κενό στην Αισθητική της Τέχνης:
("ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ" , Ε.Π. Παπανούτσος, εκδ. Ικαρος - Αθήνα 1976)
"Έχει τάχα αυθυπαρξία η αισθητική εμπειρία, είναι δηλαδή ανεξάρτητη και αυτάρκης όταν δέχεται και αξιολογεί τα αντικείμενά της, ή μήπως η αξία, που δίνουμε σ' ένα ωραίο και καλλιτεχνικό αντικείμενο, είναι σε τέτοιο βαθμό συνυφασμένη με κάποιες άλλου γένους, εξωαισθητικές αποτιμήσεις,ώστε στέκεται και πέφτει μαζί τους; Όταν λ.χ. μας συγκινεί το μικρό λιμάνι του νησιού μας μας τη νύχτα, καθώς τ' αραγμένα καίκια απλώνουν στα νερά του τους ελαφρούς κινούμενους ίσκιους των, ή το γνώριμο πάρκο γυμνό, βυθισμένο στη σιωπή του φθινοπωρινού δειλινού - μπορούμε να προσδιορίσουμε τι είναι η ομορφιά αυτών των αντικειμένων έξω από τις προσωπικές (σαφείς ή ακαθόριστες αδιάφορο) αναμνήσεις που συνοδεύουν αυτές τις εικόνες ... Είναι όμως "αισθητικά" αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν την "αισθητική" μας εντύπωση; Και εάν τα αντικείμενα αξιολογούνται το περισσότερο με τέτοιες εξωαισθητικές αποτιμήσεις, τι αυθυπαρξία μπορεί να έχει η αισθητική μας εμπειρία; Πως μπορεί να χαρακτηριστεί ανεξάρτητη και αυτάρκης;"
Μιχάλης Κότσαρης
Ζωγραφος - Χαράκτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου