Από τη μια το συγκεγκριμένο κτίριο αφήνεται δεκαετίες τώρα, εγκαταλελειμένο στην φθορά του χρόνου, δυστυχώς. Από την άλλη είναι αισιόδοξο ότι δεν παρασύρθηκε στην οικοπεδοποίηση και η μπουλντόζα δεν παρέσυρε ακόμα τα "'άχρηστα" ντουβάρια του ώστε να χτιστεί στην θέση του μιαν ακόμη άμορφη και άχαρη "νεοκατοικία".Είναι κτίσμα ισόγειο, που λειτούργησε σαν αποθήκη τον καιρό που το λιμάνι του Αιτωλικού ήταν το κυριότερο κέντρο διακίνησης εμπορευμάτων στη νότια Αιτωλία. Γιά κάποιους κτίσμα προεπαναστατικό, άλλοι τοποθετούν την ύπαρξη του τουλάχιστον πριν το 1850. Κάποιοι ακόμα λένε πως ανήκε στην παλιά ιστορική αιτωλικιώτικη οικογένεια του Κουρκουμέλη.
Στέκει ακόμα δίπλα στο Α΄ Δημοτικό Σχολείο του Αιτωλικού, πέτρινο με επιμελημένη λιθοδομή και ανοίγματα με αψιδοειδή μορφή (καμάρες) που διατηρούν ακόμη στο τόξο του υπέρθυρου τους λίθους - κλειδιά τους.
Τα ανοίγματα της πρόσοψης από την πλευρά της Χ. Τρικούπη, κλείστηκαν με τσιμεντόπλινθες και τούβλα. Απομόνωση - αντιαισθητική βέβαια -που ίσως αποδειχθεί σωτήρια γιά ότι έχει μείνει όρθιο και που η άναρχη βλάστηση - στο εσωτερικό του - έχει σεβαστεί σε αρκετά σημεία το παλιό "πατημένο" χώμα κι επίσης, εκπλήσσοντάς μας κάποτε ευχάριστα για τα ψήγματα (στην πρόσφατη φωτογράφηση δεν ήταν δυνατό να καταγραφούν λόγω της πυκνής βλάστησης και των διαφόρων επικαθήσεων) του δαπέδου καλυμμένου από πορσελάνινα πλακίδια στους σεμνούς χρωματισμούς του μαύρου και του λευκού.
φωτογραφίες - ergogallery 98 (2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου