Λέξεις μιας πόλης.

Είναι αλήθεια ότι την λέξη "Μπούγλα", δεν έχω ακούσει να την χρησιμοποιούν πουθενά αλλού, παρά μόνο στο Αιτωλικό και την ευρύτερη περιοχή του. Ίσως γι αυτό να την αγνοούν όλα μα όλα τα λεξικά.

Πρόκειται για το μεταλικό δοχείο, τετράγωνου σχήματος που κοινώς αποκαλείται "τενεκές", με τις πολλές και εφευρετικές χρήσεις του: π.χ. με ένα ξύλο καρφωμένο στο πάνω μέρος και ανοιγμένος σαν κονσερβοκούτι γινόνταν παλιά δοχείο μεταφοράς του τσιμέντου, φορτωμένος στους ώμους των οικοδόμων... Στη φωτογραφία, τραβηγμένη στον κήπο παλιού αιτωλικιώτικου σπιτιού, οι μπούγλες χρησιμοποιήθηκαν ως γλάστρες.(φωτ. Μ. Κότσαρης).

Η ετυμολογία της λέξης μπούγλα, ίσως τελικά να προέρχεται από το βενετσιάνικο bugiol: δοχείο για ποτά και μεταφορά υγρού περιεχομένου, το οποίο παραλλαγμένο εντάχθηκε ως κατάλοιπο από την ενετοκρατία στη ντόπια διάλεκτο.

Η λέξη "bugiol" άλλωστε σήμαινε στην κύρια και αρχική της σημασία το γνωστό "μπουγέλο": το δοχείο που χρησιμοποιείται για την άντληση, συγκέντρωση ή φύλαξη υγρών, και ειδικότερα χαρακτήριζε τον κουβά των ψαράδων.