Θεατρική Ομάδα Π. Μ. Συλλόγου Αιτωλικού. Καλοκαιρινή περίοδος - 2012
"Μήδεια"
του Μποστ
Η "Μήδεια" του Μπόστ θα κάνει πρεμιέρα
την Παρασκευή 27 Ιουλίου
ώρα 9.15
στο Ανοιχτό Θέατρο Αιτωλικού
Προγραμματισμένες παραστάσεις
6 Αυγούστου - Ανοιχτό Θέατρο Αιτωλικού. Στα πλαίσια της 1ης Θεατρικής Συνάντησης Ερασιτεχνικών Ομάδων "Θεάτρου 'Οψεις" - Αιτωλικό 2012.
Πριν την παράσταση θα παραβρεθεί και θα τιμηθεί ο Αιτωλικιώτης ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής.
8 Αυγούστου - Εμπεσσός. Καλοκαιρινό θεατρικό Φεστιβάλ Εμπεσσού.
30 Αυγούστου -Πολιτιστικό Κέντρο "Στ. Τσιτσιμελής" Δήμου Αγρινίου - Κηποθέατρο Αγρινίου
Επίσης η θεατρική παράσταση της χειμερινής περιόδου "Δέκα Μικροί Ινδιάνοι" της Αγκάθα Κρίστι, έχει προκριθεί και θα συμμετέχει στο θεατρικό διαγωνιστικό Φεστιβάλ "Κορινθιακό Θέατρο - Βασίλης Ρώτας" - Κόρινθος, 3 Αυγούστου 2012.
Και στο διαγωνιστικό 2ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου - Δίστομο 25 Αυγούστου 2012.
Για το έργο
Μέσα σε ένα θολό, αλλά ταυτόχρονα καθαρό σαν γυαλί θεατρικό περιβάλλον, συμπλέουν πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας, ανάκατα ειρημένοι ήρωες των αρχαιοελληνικών τραγωδιών και επίκαιρες φιγούρες της ελληνικής ιστορίας. Στοιχεία που ισχύουν αλλά συγχρόνως αυτοακυρώνονται με τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους. Ο Μποστ περιγράφει με τη δική του ματιά τη διαχρονική περιπέτεια του θαλασσοδαρμένου ελληνικού έθνους, ξεδιπλώντας τις σελίδες της ιστορίας, εμπλέκοντας θεσμούς και πρόσωπα με σημαντικές μεταξύ τους ομοιότητες, μεταφέροντας με μια αφανή μηχανή του χρόνου από το παρελθόν στο παρόν και πάλι πίσω αποδεικνύοντας περίτρανα πως σ αυτή τη χώρα η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται.
Χρησιμοποιώντας σαν καμβά την Ευριπιδική Μήδεια και με υλικό το αστείρευτο ταλέντο του στη γλωσσοπλασία στήνει ένα δεκαπεντασύλλαβο έμμετρο θεατρικό κείμενο χρησιμοποιώντας μια γλώσσα τάχα καθαρευουσιάνικη με την οποία σαρκάζει τον γλωσσικό συντηρητισμό κυρίως όμως στους αγράμματους μιμητές του. Διακωμωδεί, σατυρίζει,παρωδεί και καταλύει όλη τη νεοελληνική ομοτέλεια ή ημιτέλεια αν θελετε για τους πιο σκεπτικιστές.
Μας συστήνει μια Μήδεια, που ναι, σφάζει τα παιδιά της σαν την "αυθεντική" για λόγους που δείχνουν μεν να είναι ίδιοι με της Ευριπιδικής συνωνύμου της, όμως πίσω από την αποκρουστική σφαγή κρύβεται το ελληνικό ιδίωμα του ρουσφετιού, του ωχαδερφισμού, της αρπαχτής. Όμως ο συγγραφέας δε λοιδορεί τον Ελληνικό λαό, αλλά τους ηγέτες του, που τον έφεραν εδώ και του δίδαξαν αυτά τα πρότυπα, που τον πρόδωσαν στα δύσκολα, που δεν τον υπερασπίστηκαν στην κρίσιμη στιγμή .
Δείτε περισσότερα στα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου