Αιτωλικό - Γιορτή Ψαριού 2011

"Αιτωλικό, μετά το ψάρεμα", Χαρακτικό του Γρ. Κότσαρη.

Από το βιβλίο της Κωνσταντίνας Μπάδα "Ο Κόσμος της Εργασίας" (εκδ. Πλέθρον, Αθήνα 2004)
Γράφει η συγγραφέας:

"Η παραμονή του εργατικού δυναμικού στο ιβάρι κυμαίνονταν από 20 μέρες μέχρι έως και δύο μήνες, με συνθήκες καθημερινής ζωής αρκετά δύσκολες, μακριά από την οικογένεια και την κοινωνία..."

και συνεχίζει παραθέτοντας την αφήγηση ενός ψαρά:

"Άδεια, τι άδεια, μια-δυό μέρες κάθε μήνα να βγάλουμε τη βρώμα από πάνω μας, να φάμε λίγο μαγειρεμένο φαί, και πάλι πίσω... Εγώ έχω δύο παιδιά. Έτρεχαν όταν ήταν μικρούλια να τα πάρω αγκαλιά, να τους δώσω την καραμελίτσα που έπαιρνα από το περίπτερο καθώς πήγαινα στο σπίτι. Που νοιώσαμε εμείς παιδιά και γυναίκα; Ξέρεις όμως,  όπου φτώχεια εκεί και τα παιδιά... Έκαναν οι ψαράδες αβέρτα παιδιά, κι ας μην είχαν να τα ταίσουν. Για να γελάσει λίγο το χείλι τους πήγαιναν κι από το μαγαζί, ε πίναμε λίγο παραπάνω...Έτσι τους βγήκε το όνομα ότι οι ψαράδες είναι ανεπρόκοποι και ταβερνόβιοι. Δεν ήταν έτσι..."