Όψεις μιας πόλης, περιοχή: Σταθμός.

Η σύμβαση κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής Μεσολογγίου-Αγρινίου δημοσιεύθηκε την 26 Φεβρουαρίου 1888: "...να κατασκευάσωσι και θέσωσιν εις χρήσιν του κοινού...σιδηροδρομικήν γραμμήν πλάτους ενός μέτρου και εκτάσεως μέχρι 44 χιλιομέτρων, από Μεσολογγίου δι' Αιτωλικού εις Αγρίνιον...". Οι ανάδοχοι της κατασκευής ήταν οι Βέλγοι μηχανικοί, Βαλέριος Μαμπίλ και Λουκιανός Γκινότ. Οι εργασίες άρχισαν στις 13 Ιουνίου του 1888, ενώ τον Δεκέμβριο του 1889 αποφασίζεται η επέκταση της γραμμής μέχρι το Κρυονέρι.

Έτσι τον Οκτώβριο του 1891 άρχισε η λειτουργία της γραμμής που αποδείχθηκε όμως προβληματική και οικονομικά ασύμφορη. Στα 1910, άρχισε η κατασκευή των διακλαδώσεων από το Αιτωλικό προς το Νεοχώρι και την Κατοχή με μήκος 11χλμ. Η λειτουργία αυτής της γραμμής έγινε το 1912.

Αξιοσημείωτο είναι ένα δυστύχημα που έγινε στην περιοχή μας: "Η αμαξοστοιχία διερχομένη δια της θέσεως Φοινικιά της περιφερείας Αιτωλικού κατεπλάκωσε τον βλαχοποιμένα Κ. Δερεντίνον, τραυματίσασα αυτόν επικινδύνως". (Μικρά Εφημερίς, Μεσολ. 1896).

Συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα, σημαντική είναι και παρακάτω πληροφορία: " ο ρηξικέλευθος διευθυντής του σιδηροδρόμου κ. Οικονόμου σκοπόν έχει όπως εις τας όχθας του Αχελώου κατασκευάσει μέγα καφεστιατόριον. Τούτο δε μεγάλως θέλει ωφελήσει την Εταρίαν, διότι ο Αχελώος θα καταντήσει τότε Φάληρον του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού και ιδία κατά το θέρος, εάν μάλιστα θέση εισ κυκλοφορίαν τα νυκτερινά τραίνα". Αυτά τότε, το 1910...

Ποιά είναι η τύχη της γραμμής σήμερα; Την ανακαλύπτουμε σε δημοσίευμα της εφημ. "Ανεξάρτητος" (25 Ιαν. 1915). όπου αναφερόμενη σε σχέδιο προέκτασης προς τα Ιωάννινα, καταλήγει πως θα "λησμονηθεί ως εντύπωσις ωραίου ονείρου".

Τα παραπάνω στοιχεία αντλήθηκαν απο το "Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Ν. Αιτωλίας", της Μ. Μπακαδήμα-Ξουργιά και Σωτ. Τσάτσα-Πατσουράκη, εκδ. Μεσολόγι, 1997.

Οι φωτογραφίες από την περίοδο ανακατασκευής του Σταθμού Αιτωλικού είναι του Γρ. Κότσαρη.