 |
| Επιστολή του Αν. Γορδίου από τα Βρανιανά προς το Αιτωλικό στις 16 Αυγούστου 1716. |
Ο Αναστάσιος Γόρδιος - Διδάσκαλος στη Σχολή του Αιτωλικού και διάδοχος του ιδρυτή αυτής, Ευγένιου Γιαννούλη - μέσα από τις επιστολές του, μας προσφέρει πλήθος πληροφοριών για την καθημερινότητα της πόλης του Αιτωλικού στις αρχές του 18ου αιώνα. Συγκεκριμένα θα αναφερθούμε στα προιόντα που παράγονταν και διέθετε η πόλη-νησί του Αιτωλικού τα οποία καταγράφονται λεπτομερώς στις επιστολές του αλλά και σε εκείνες που λάμβανε από κατοίκους του Αιτωλικού, όταν είχε αποσυρθεί στα Βρανιανά της Ευρυτανίας.
Ως κύρια προιόντα της πόλης αναφέρονται οι σταφίδες, το λάδι και τα ψάρια. Τα υπόλοιπα προιόντα που επισημαίνονται είναι: λεμόνια, καπνός, ρακή, σπαράγγια, μάραθα, ρεπανίδες, σπανάκια, σέλινα, αυγοτάραχο, σύκα φρέσκα και ξερά, αμύγδαλα.
Επίσης μαθαίνουμε ότι στην πόλη υπήρχε γραφική ύλη: χαρτί, γραφίδες, σφραγίδες, βουλοκέρι. Ας δούμε μέσα από το πρωτότυπο κείμενο των επιστολών μερικές αναφορές στα συγκεκριμένα προιόντα.
"...έλαβα δύο τζιπούραις του Πάπα ...έν ηλιόκαυτον και πέντε μαρίδες και κδ' χαρτία δια γράψιμον" (10 Ιανουαρίου 1712). Το "ηλιόκαυτον" είναι το λιασμένο χταπόδι.
"...ευχαριστώ δια τους δύο λαυκίνους..." (6 Απρ. 1712)
"Εδεξάμεθα...και τοις μήλοις τοις μηδικοίς..." (7 Δεκ. 1712). Τα "μηδικά μήλα" είναι τα λεμόνια, κίτρα κτλ.
"...Πέμπομεν σου...ιχθύων, βουγλώσσων μεν ελληνιστι σφογίων δε ιταλιστι καλουμένων ανάλων, δύο" (10 Δεκ.1713). "Βούγλωσσον", το γνωστό ψάρι γλώσσα.
"Πέμψοις δε μοι και χάρτας...εκ θατέρου μόνον ει δυνατόν φαίνεσθαι, εκ θατέρου δε μη" (14 Δεκ. 1714). Πρόκειται για χοντρό χαρτί που δεν αφήνει το μελάνι να περάσει στην άλλη όψη.
"Ακόμη, αν ευρίσκεται καπνός, οπού αφήκα εις το κελλίον μου, πέμψαι μου τρία ή τέσσαρα κομμάτια..." (14 Δεκ. 1714).
"...το μεν έστιν εξ ων γίνεται άρτος...εξ επιμέτρου δε και το καταγματικόν ύδωρ, την κοινότερον ούτω λεγομένην ρακήν" (25 Νοεμβρίου 1715).
"Δια λάδι έχομεν χρείαν πολλήν, ότι παντελώς δεν έχομεν, και ουδέ ευρίσκεται να αγοράσωμεν" (6 Νοεμβ. 1719). Πρόκειται για επιστολή που στέλνει από τα Βρανιανά προς τον Ιωάννη Καραντινό, στο Αιτωλικό.
"Ελαβα τα μπολίνια το αριθμόν είκοσι και εν..." ( 10 Νοεμβρίου 1723). "Μπολίνια": οι σφραγίδες για τις επιστολές.
"Πέμπω αυτή και πάρα μικρόν δώρον, επτά μαργιόλας παραγεμιστάς συν τέσσαρσιν ωοταρίχοις, αυτός γευθείς και υγιαίνων" (10 Φεβρ. 1712). "Μαργιόλες", πρόκειται για την τοπική τότε ιδιωματική ονομασία των μαρίδων.
"Πέμπω αυτή μικρόν τι δώρον τέσσαρας μαργιόλας και τοσαύτα ωοτάριχα, και μερικήν ασταφίδα, και τριάκοντα δυάδας σύκων, και ισαρίθμους αμυγδάλων, συν και τινί συκομαίδι" ( 22 Νομβρίου 1712).
"Πέμπομεν αυτή μετά του Καλογέρου δύο οκάδες ψάρια, λαυράκια μεσαία, θ' τον αριθμόν" (6Απρ. 1715).
Βιβλιογραφία
Κωνσταντίνος Σπ. Τσιώλης, "Αλτάνη, η Κυρά του Αιτωλικού"
στο
"Η Σχολή του Αιτωλικού και οι Λόγιοι Δάσκαλοι των Αγράφων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας"Πρακτικά Ημερίδας, Αιτωλικό 26 Ιουνίου 2010, εκδ. τόμου Αθήνα 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου