Όψεις μιας πόλης, της ίδιας πόλης;

" Έπεσα στον πολυκαιρισμένο άδειο καναπέ
Πως πέφτει η μέρα
Πως γυρίζει η γη ολοζώντανη σφαίρα στοχάστηκα
Πως πέφτει μια πέτρα στην ήσυχη λίμνη
Και το σκληρό χαμένο βλέμμα μέσα στην ήρεμη ψυχή
(ψάχνει ξεκούραση και δε τη βρίσκει)
Πως γυρίζει το μυαλό από πλώρη σε πρύμνη έψαξα

Παντού ήσουν μα ποτέ σ' αυτή τη στιγμή."

Γιάννης Παπανικολάου, "Εφιάλτης", (Δημοσ. στο περιοδικό" Η Παρέμβαση"τευχ. 145, 2008)