2η Θεατρική Συνάντηση Ερασιτεχνικών Ομάδων
"Θεάτρου Όψεις"
Διοργάνωση
Πολιτιστικός & Μορφωτικός Σύλλογος "Το Αιτωλικό"
Π. Κ. Δήμου Μεσολογγίου
17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013
ώρα 9.00 μ.μ. - τελετή έναρξης "Θεάτρου Όψεις"
"Φαύστα"
μια κωμωδία του Μποστ
ώρα 9.30 μ.μ. - Ανοιχτό Θέατρο Αιτωλικού
Για το έργο
"Η
ΦΑΥΣΤΑ" του ΜΠΟΣΤ. Μια μοναδική περίπτωση στο ελληνικό θέατρο είναι ο
Μποστ. Τόσο μοναδική που μοιάζει μεταμοντέρνος ίσως και πριν το
μεταμοντερνισμό.Τόσο στην μορφή, όσο και στο περιεχόμενο των θεατρικών
του έργων εμφανίζει μεγάλη πρωτοτυπία και αυθεντικότητα- αν και στην
περίπτωση του Μποστείναι τόσο ενωμένα αυτά τα δύο, που το ένα καθορίζει
το άλλο.Η Φαύστα είναι ένα έργο που έγραψε ο Μποστ (Χρύσανθος -Μέντης-
Μποσταντζόγλου) το 1963 και έχει παιχτεί αρκετές φορές με επιτυχία από
πολλούς θιάσους
Υπόθεση
Η Φαύστα και ο σύζυγός της έχασαν την κόρη τους, που πνίγηκε στη θάλασσα. Την έψαξαν αλλά δεν την βρήκαν. Το ξεπέρασαν μάλλον εύκολα. Μετά από χρόνια, στο ψάρεμα ο μπαμπάς έπιασε ένα μεγάλο ψάρι. Αυτό είχε μέσα στην κοιλιά του το κοριτσάκι, που είχε πια μεγαλώσει. Είχε κάποια προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής, αλλά από την άλλη είχε γνωρίσει τον κόσμο. Είχε πολλές ιστορίες να διηγηθεί στους γονείς της, για την Κίνα και γενικά για τον κόσμο. Κι ενώ η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει το χαρμόσυνο γεγονός το κοριτσάκι εξολοθρεύεται από τους γάτους, επειδή μύριζε ψαρίλα. Μια άλλη οικογένεια που της έτυχε ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον γιο τους, έρχονται να ζητήσουν σε γάμο το ομοιοπαθές κοριτσάκι αλλά πληροφορούνται το χαμό του και φεύγουν άπραγοι.
Το έργο είναι γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο ομοιοκατάληκτο, με αμέτρητους σολικισμούς, που γίνονται επίτηδες, για να βγαίνει πιο εύκολα η ρίμα και να καταστρέφεται η καθαρεύουσα. Αυτό ήταν σχόλιο του Μποστ υπέρ των δημοτικιστών στην κόντρα τους με τους καθαρευουσιάνους. Αυτό το ζήτημα έχει λήξει εδώ και 30 χρόνια με την καθαρεύουσα να έχει μπει πια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ωστόσο, η γλώσσα του Μποστ εξακολουθεί να ακούγεται αστεία και πρωτότυπη. Αυτό, γιατί έγραφε με τον τρόπο που τον βόλευε, για να δημιουργήσει, φτιάχνοντας τους δικούς του κανόνες.
Το σουρεαλιστικό δράμα των ηρώων συμβαίνει σε μια εποχή κοντά στα τέλη του 19ου αιώνα. Εκεί μας παραπέμπει ο Μποστ με τις ειδήσεις από εφημερίδες που διαβάζει ο σύζυγος της Φαύστας και τις σχολιάζει μαζί με τη γυναίκα του. Κυρίως οι αναφορές στον Έντισον και το ηλεκτρικό ρεύμα και τον κινηματογράφο μας προσανατολίζουν χρονικά. Ωστόσο, είναι μια τελείως ασύμβατη προσθήκη σε μια υποτιθέμενη τραγωδία, που κάνει ακόμα πιο διασκεδαστική την όλη σύνθεση. Ένα κολάζ, στο οποίο δημοσιογραφικός λόγος, ρίμες, σκοτωμένη καθαρεύουσα, δράμα και κωμωδία αναμειγνύονται, με έναν υπόγειο σχολιασμό τόσο της κοινωνίας, όσο και της ιστορίας.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία - Διδασκαλία: Δημήτρης Αποστόλου
Μουσική: Θάνος Φερφυρής
Παίζουν: Δημήτρης Αποστόλου, Τζένη Τσολίσου, Σταθία Παπαγιαννακοπούλου,Μιχάλης Αναγνώστου, Ίνα Σβόλου, Έφη Τσούνη,Παναγιώτης Παπαδήμας και άλλοι
Υπόθεση
Η Φαύστα και ο σύζυγός της έχασαν την κόρη τους, που πνίγηκε στη θάλασσα. Την έψαξαν αλλά δεν την βρήκαν. Το ξεπέρασαν μάλλον εύκολα. Μετά από χρόνια, στο ψάρεμα ο μπαμπάς έπιασε ένα μεγάλο ψάρι. Αυτό είχε μέσα στην κοιλιά του το κοριτσάκι, που είχε πια μεγαλώσει. Είχε κάποια προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής, αλλά από την άλλη είχε γνωρίσει τον κόσμο. Είχε πολλές ιστορίες να διηγηθεί στους γονείς της, για την Κίνα και γενικά για τον κόσμο. Κι ενώ η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει το χαρμόσυνο γεγονός το κοριτσάκι εξολοθρεύεται από τους γάτους, επειδή μύριζε ψαρίλα. Μια άλλη οικογένεια που της έτυχε ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον γιο τους, έρχονται να ζητήσουν σε γάμο το ομοιοπαθές κοριτσάκι αλλά πληροφορούνται το χαμό του και φεύγουν άπραγοι.
Το έργο είναι γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο ομοιοκατάληκτο, με αμέτρητους σολικισμούς, που γίνονται επίτηδες, για να βγαίνει πιο εύκολα η ρίμα και να καταστρέφεται η καθαρεύουσα. Αυτό ήταν σχόλιο του Μποστ υπέρ των δημοτικιστών στην κόντρα τους με τους καθαρευουσιάνους. Αυτό το ζήτημα έχει λήξει εδώ και 30 χρόνια με την καθαρεύουσα να έχει μπει πια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ωστόσο, η γλώσσα του Μποστ εξακολουθεί να ακούγεται αστεία και πρωτότυπη. Αυτό, γιατί έγραφε με τον τρόπο που τον βόλευε, για να δημιουργήσει, φτιάχνοντας τους δικούς του κανόνες.
Το σουρεαλιστικό δράμα των ηρώων συμβαίνει σε μια εποχή κοντά στα τέλη του 19ου αιώνα. Εκεί μας παραπέμπει ο Μποστ με τις ειδήσεις από εφημερίδες που διαβάζει ο σύζυγος της Φαύστας και τις σχολιάζει μαζί με τη γυναίκα του. Κυρίως οι αναφορές στον Έντισον και το ηλεκτρικό ρεύμα και τον κινηματογράφο μας προσανατολίζουν χρονικά. Ωστόσο, είναι μια τελείως ασύμβατη προσθήκη σε μια υποτιθέμενη τραγωδία, που κάνει ακόμα πιο διασκεδαστική την όλη σύνθεση. Ένα κολάζ, στο οποίο δημοσιογραφικός λόγος, ρίμες, σκοτωμένη καθαρεύουσα, δράμα και κωμωδία αναμειγνύονται, με έναν υπόγειο σχολιασμό τόσο της κοινωνίας, όσο και της ιστορίας.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία - Διδασκαλία: Δημήτρης Αποστόλου
Μουσική: Θάνος Φερφυρής
Παίζουν: Δημήτρης Αποστόλου, Τζένη Τσολίσου, Σταθία Παπαγιαννακοπούλου,Μιχάλης Αναγνώστου, Ίνα Σβόλου, Έφη Τσούνη,Παναγιώτης Παπαδήμας και άλλοι
Δείτε περισσότερα εδώ
1 σχόλιο:
ένα υπέροχο έργο του Μποστ-αυριο θα εκδραμουμε από Αγρίνιο να το δουμε-ελα ρε αιτωλικιώτες, μπράβο σας...
Δημοσίευση σχολίου