Όψεις μιας πόλης.Το Αιτωλικό του 1884 - μέρος πρώτο.

Χαρακτικό΄της Μάγδας Βαμβατήρα με αιτωλικιώτικο θέμα.

Το 1884, ο λογοτέχνης Δημήτρης Βικέλας (1835-1908) σ' ένα ταξίδι του με το ατμόπλοιο "Πύργος", επισκέφθηκε τις ακτές της Αιτωλίας επισκεπτόμενος πολλά μέρη της περιοχής μας και ανάμεσά τους την πόλη του Αιτωλικού. Οι ταξιωτικές αυτές εντυπώσεις εκδόθηκαν σε βιβλίο το 1885.
Για το Αιτωλικό λοιπόν αναφέρει ότι "επί νησιδίου ούτινος κατέχει όλην την περιφέρειαν" και συνεχίζει:
"Τώρα το νησίδιον ενούται με την στερεάν και από τα δύο μέρη δια μακράς επιθαλασσίας οδού ή γέφύρας. Αι οδοί της πόλεως είναι τοσούτον στεναί, ώστε δυσκόλως τας διέρχεται τις εφ' αμάξης, όταν εκ της πεδιάδος του Μεσολογγίου θέλη να μεταβή εις την αντίπερα παραλίαν. Οι συνοικισταί του Ανατολικού δεν προείδον ότι θα συνενωθή ποτέ η πόλις των με την στερεάν, άλλως δε αμαξιτάς οδούς δεν είχον, ούτε έχουν, αι υπό τουρκικήν κηδεμονίαν κτιζόμεναι πόλεις.
Ενταύθα η δυσκολία του να γείνωσιν ευρύτεραι είναι μεγαλειτέρα ή αλλαχού, ένεκα της ελλείψεως χώρου. Μολαταύτα εισ το μέσον της πόλεως υπάρχει μικρά πλατεία, όπου ενοικιάσαμεν άλλην άμαξαν δια να μας μεταφέρη εισ Κατοχήν, εις τρόπον ώστε να δοθή ανάπαυσις ολίγη εις τα ζώα, άτινα αφού μας έφερον από Αγρίνιον είχον να μας φέρωσι μέχρι Μεσολογγίου.
Οι ίπποι των μερών αυτών, ει και ουδαμώς θεωρητικοί, αντέχουν όμως πολύ εις τον δρόμον και τον κόπον, είναι δε τόσω μάλλον αξιοθαύμαστοι διά τούτο, καθ' όσον οι αμαξηλάται δεν φαίνονται εμπνεόμενοι από αισθήματα υπερβολικής τρυφερότητος προς αυτούς"
Συνεχίζεται.....