Ο "Καλλικράτης" δεν θα μας εμποδίσει να αγαπάμε το Αιτωλικό όχι από επιπόλαιο σωβινισμό, αλλά από βαθύ αίσθημα ταυτότητας.
Στον "Καλλικράτη" έπρεπε να έιχαμε πεί εδώ και καιρό ότι δεν θα τύχει "φιλοξενίας" στην πόλη μας. Όμως δεν είπαμε, μα ποτέ δεν είναι αργά.
Ο "Καλλικράτης" αλλού είναι γεναιόδωρος, δίνοντας στο νομό Καστοριάς - από τους πιο αραιοκατοικημένους και μικρότερους σε έκταση νομούς - τέσσερις δήμους και στην Αιτωλοακαρνανία τον μεγαλύτερο νομό της χώρας δίνει επτά, προτιμώντας σαφώς τις αγροτουριστικές δραστηριότητες του Δήμου Θέρμου (ορεινός) - που τουλάχιστον τις κάνει καλά.
Ο "Καλλικράτης", προτίμησε την "ανοιχτή" θάλασσα του Αστακού από τη δική μας "κλειστή" λιμνοθάλασσα.
Ο "Καλλικράτης" όταν σχεδίαζε το μέλλον μας εμεις αναπολούσαμε το παρελθόν μας. Καιρός να διαχειριστούμε το παρόν μας μαθαίνοντας απ' τα λάθη μας.
Ο "Καλλικράτης" και η αρνητική για τον τόπο προοπτική του είναι ευκαιρία να ωρμάσει η σκέψη μας, να γίνουν οι κατάλληλες συζητήσεις και υπερβάσεις, να αναδειχθούν τα ζωντανά και γόνιμα στοιχεία αυτού του τόπου, συνδιαμορφωτές ενός νέου τοπίου στον πολιτισμό, στην κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα.
Ο"Καλλικράτης" προς το παρόν είναι θεωρία. Μένει να δούμε την πρακτική εφαρμογή του. Κάθε "προιόν" αφού διαφημιστεί πρέπει να καταναλωθεί. Τώρα θα δούμε ποια τύχη θα έχει στην ανταπόκριση των πολιτών.
Ο "Καλλικράτης", παρ' όλα τα "νυν και αεί" δεν θα μπορέσει να σβήσει το όνομα της πόλης που ακόμα κατοικείται από ανθρώπους που λογιάζονται αιτωλικιώτες.
Ο "Καλλικράτης" θα δοκιμαστεί σαν ένα παραφουσκωμένο λάστιχο σε ένα κακοτράχαλο δρόμο. Αν σκάσει το λάστιχο, ο θόρυβος θα είναι παταγώδης.
Είμαστε απέναντι στην Ιστορία που είναι το "...τελικό αποτέλεσμα, που κανείς δεν προείδε και κανείς δεν θέλησε" όπως αναφέρει ο Τριαντάφυλλος Πίττας, στο βιβλίο του "Το Κίνημα των Γυμνών".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου