Το Μυστικό Βουνό...

Ο Αράκυνθος υψώνεται πάνω απ' το Αιτωλικό σαν πελώριο τείχος, κρύβοντας πίσω από τα γυμνά και απότομα βράχια του μια σπάνια ορεινή ομορφιά, τόσο κοντά μας αλλά και τόσο "μακρυά" μας - κατάλοιπο της συνήθειας να αγνούμε τις ντόπιες φυσικές ομορφιές και να εξορμούμε για αλλού.

Κι όμως σε μια μεγάλη έκταση 10χ15 χλμ, από τον Πατραικό κόλπο ως την Τριχωνίδα, το βουνό με το αρχαικό όνομα, αξίζει να το περπατήσουμε... Προστατευμένο για την ορνιθοπανίδα του με το Natura 2000 (δυτ. Αράκυνθος και φαράγγι Κλεισούρας), και με καταγεγραμμένη την υψηλή οικολογική και αισθητική του αξία, προβάλλει ιδανικός προορισμός για όσους αγαπούν να βρίσκονται κοντά στη φύση.
Για μιά μαγευτική θέα προς όλη τη λιμνοθάλασσα, για τα πανέμορφα δασωμένα μονοπάτια του, για τα βυζαντινά και τα μεταβυζαντινά του μοναστήρια, αξίζει μιαν επίσκεψη, ιδιαίτερα τώρα το φθινόπωρο που οι βελανιδιές ντύνονται στα χρυσοκόκκινα τους κάτω από τον υγρό πρωινό ήλιο.

Προτείνω να περπατήσετε στο μονοπάτι που συνδέει τα Ελληνικά και το μοναστήρι του αγ. Γεωργίου. Μετά γυρίζοντας στο Αιτωλικό, σκεφθείτε πόσες εναλλακτικές πρότασεις για τουρισμό έχει ο τόπος μας και πόσες έχουμε αξιοποιήσει, ξεκινώντας όχι από τον Αράκυνθο αλλά από τη λίμνοθαλάσσα μας που τη βλέπουμε και τη ζούμε κάθε μέρα...

(οι φωτογραφίες είναι από μια βόλτα μου στον Αράκυνθο, ένα περασμένο Φθινόπωρο)