29 Αυγ 2008

Τραγουδάμε παραδοσιακά...



Ο Καπετάνιος Μάκος Τσίντζος και ο Στράτος Τρικαλινός, τραγουδούν παραδοσιακά

O Αιτωλικιώτικος καλλιτεχνικός Αύγουστος

Το πραγματικά ευφάνταστο έργο της μικρής Ζωής!

Η χρωματική ευαισθησία ενός ανθρώπου ανάμεσά μας!





Σκηνικό από το εντυπωσιακό χορευτικό δρώμενο "Πανηγύρι στο Χωριό"


Μια θεατρική στιγμή πριν βγάλουν τον Υπουργό απ' την πρίζα!





Η Θεατρική Ομάδα Αιτωλικού.






Η Θεατρική Ομάδα Αιτωλικού πέτυχε, γιατί ξεκίνησε πάνω σε καλες βάσεις και πλέον διεκδικεί τη μελλοντική της ύπαρξη με προγραμματισμό και αισιόδοξη οπτική. Δεν απέτυχε, γιατί ότι παρουσίασε ήταν αποτέλεσμα της ορθής συνεργασίας, της υπευθυνότητας και της αγάπης για το τελικό αποτέλεσμα. Και κυρίως χειροκροτήθηκε και βρήκε θερμή ανταπόκριση στη προσπάθειά της. Συγχαρητήρια στο σύνολο της ομάδας που με τον ενθουσιασμό και την πίστη σ' αυτό που έκαναν εντυπωσίασαν, με μόνη απολαβή την ηθική τους ικανοποίηση για τους δημιουργικούς κόπους που κατέβαλλαν από τις αρχές του φετινού χειμώνα.






Για την ιστορία η Θ.Ο, έδωσε δύο παραστάσεις στο Αιτωλικό, στη Κάτω Βασιλική, στη Σταμνά και στις 2 Σεπτ. στον προσφιλή Αγ. Ηλία (αδύνατη στάθηκε για τεχνικούς λόγους η πραγματοποίηση παραστάσεων και σε άλλες περιοχές του νομού άν και προσκαλέστηκε). Η Θ.Ο, δημιουργήθηκε και υποστηρίχθηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αιτωλικού. Παραμένει πάντα ανοιχτή η προσκλησή της σε όλους όσους θέλουν να συμμετέχουν.





Μια αλλιώτικη εικαστική παρέμβαση.




Απλές προτάσεις όταν γίνονται πράξη, δικαιώνουν τους εμπνευστές τους. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος τόλμησε να οργανώσει μιαν Έκθεση Ζωγραφικής με έργα συμπολιτών μας που πέρα από τις επαγγελματικές τους ενασχολήσεις και τη ρουτίνα του οικιακού τους περιβάλλοντος, κατάφεραν να δείξουν κάτι διαφορετικό. Η έκθεση εντυπωσίασε και αντάμοιψε τους καλλιτέχνες που δούλεψαν όλο το χειμώνα - στα πλαίσια του σχετικού προγράμματος της ΝΕΛΕ Αιτωλ/νιας, δείχνοντας ό,τι σ' αυτήν την πόλη όταν υπάρχουν κίνητρα υπάρχει δημιουργία!




Μαζί με τους μεγάλους υπήρχαν και οι μικροί καλλιτέχνες. Μαζί τους πέρασα μιαν όμορφη εικαστική περιπλάνηση πάνω στη βάρκα της παιδικής τους φαντασίας. Το παιδικό τμήμα εικαστικής αγωγής λειτουργεί με επιτυχία για δεύτερο χρόνο φέτος, στα πλαίσια των δράσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου.

Μια χορευτική εκδήλωση που θα ζήλευε το τηλεοπτικό "Κυριακάτικο Τραπέζι"


Με τη συμμετοχή της Αμφιλοχίας, της Αρτας και του Αιτωλικού, στήθηκε για ένα βράδυ στο υπαίθριο θέατρο ένα υπέροχο δρώμενο. Το "πανηγύρι του χωριού", σύνθεση χρωμάτων και μουσικών ακουσμάτων απ' όλη την Ελλάδα, με δεξιοτέχνες χορευτές και ενθουσιώδες κοινό έδειξε πόσα μπορούμε να καταφέρουμε όταν το θέλουμε και όταν η οργάνωση, η λειτουργία και ο σχεδιασμός δράσης ενός Συλόγου δέ μένει στα λόγια και στις θεωρητικές αντιπαραθέσεις των μελών του. Η κοινή ενεργοποίηση όλων πήρε άριστα!

Τραγουδάμε παραδοσιακά!


Άλλη μια διαφορετική εκδήλωση - έκπληξη, στο τέλος του μήνα (απόηχος του πανηγυριού μας όπως θα 'πρεπε να είναι και κυρίως ν' "ακούγεται") με συμμετοχή ντόπιων χαρισματικών φωνών, παρέτεινε το εορταστικό κλίμα που είθισται να μαραζώνει κάθε φορά μετά της Αγιαγάθης. Μικρά σχετικά αποσπάσματα μπορείτε να δείτε στην προηγούμενη ανάρτηση.
Τραγούδησαν οι: Μάκος Τσίντζος, Σπυριδούλα Μπερερή, Στράτος Τρικαλινός και Δέσποινα Σκόντρα.


Σύνοψις.


Το έδαφος του νησιού μας είναι φτενό, δεν έχει βάθος, γι αυτό ό,τι καλό και δημιουργικό πάει να ριζώσει ας τ' αφήνουμε να μεγαλώσει, να δούμε αν και τι καρπούς θα βγάλει. Εμείς οι Αιτωλικιώτες είμαστε άνθρωποι ήπιοι και γι αυτό είμαστε πιο πολύ στο "ναι" παρά στο "όχι". Να τι έλεγε η Ελένη Βακαλό: "Όλοι μαζί: οι άνθρωποι, ο τόπος, τα πράγματα, είναι δεμένα. Έχω γνωρίσει ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο, που είχαν σχέση με Μουσεία και Τέχνη: ήταν λαπάδες. Εδώ δεν είναι λαπάδες οι άνθρωποι, είναι παλλόμενοι. Είναι πνευματικοί με τον τρόπο τους τους. Το πνευματικό δεν είναι τα γραπτά, οι θεωρίες κλπ. Είναι ένα χρώμα...κάτι που αστράφτει γύρω σου." (Συνέντευξη στην Καθημερινή, 14 Μαίου 2000)




















11 Αυγ 2008

Tα Τραίνα που φύγαν...



"Τρένο ακούν, τρένο δεν βλέπουν...

Αν ένας περαστικός βρεθεί στον επαρχιακό δρόμο Αιτωλικού-Μεσολογγίου, θα δει πολλούς εγκατεστημένους Ρομά. Αν παρατηρήσει καλύτερα τα τσαντίρια, θα δει ορισμένες σιδηροκατασκευές που κάνουν για όλες τις χρήσεις: σκάφες πλυσίματος, τραπέζια φαγητού, παιδικά παιχνίδια. Είναι ίσως το μοναδικό αξιόλογο έργο, στο οποίο χρησίμευσαν οι σιδερένιες ράγες της γραμμής Αγρινίου-Μεσολογγίου-Κρυονερίου.

Ξεχασμένοι σταθμοί, παρατημένα βαγόνιαΔεκατρία χρόνια τώρα ακούν για τρένο, μα τρένο δεν βλέπουν οι Αιτωλοακαρνάνες. Οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και πομπώδεις εξαγγελίες των υπευθύνων έχουν περισσέψει, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο της ανορθολογικής κρατικής μηχανής, που δαπανά εκατομμύρια ευρώ απ'το βαλάντιο των Ελλήνων πολιτών. Η ιστορία του τρένου στην Αιτωλοακαρνανία αρχίζει τον 19ο αιώνα, αφού η χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής έγινε επί Χαρίλαου Τρικούπη. Εξυπηρέτησε τον πληθυσμό της Αιτωλοακαρνανίας για εμπορικούς λόγους και τους θερινούς μήνες για πρόσβαση στις παραθαλάσσιες περιοχές. Η λειτουργία του τρένου εγκαταλείφθηκε γύρω στη δεκαετία του '60, αφού οι ράγες ήταν παλιές και σταδιακά ο κόσμος στράφηκε στο ιδιωτικό Ι.Χ.Το 1995 πάρθηκε από τα συναρμόδια υπουργεία η απόφαση να ξαναλειτουργήσει η σιδηροδρομική γραμμή Αγρίνιο-Καλύβια-Αγγελόκαστρο-Αιτωλικό-Μεσολόγγι-Ευηνοχώρι -Κρυονέρι. Τέλη του '95 με αρχές του '96 άρχισαν να τοποθετούνται οι ράγες πάνω στις νέες τραβέρσες, αφού είχαν προηγηθεί βελτιωτικές εργασίες της προϋπάρχουσας γραμμής.Οι «κοντές» ράγεςΟμως, οι καινούργιες ράγες, που η εισαγωγή τους έγινε από την Ιταλία, δεν είχαν τις διαστάσεις ραγών ευρωπαϊκών τρένων, δηλαδή 1,44 μέτρα, αλλά ήταν μόλις 1 μέτρο. Ετσι, η γραμμή Αγρίνιο-Μεσολόγγι-Κρυονέρι δεν επρόκειτο να συνδεθεί με μια μελλοντική σιδηροδρομική γραμμή ταχείας κυκλοφορίας, αλλά θα περιοριζόταν τοπικά και για λόγους τουρισμού και αναψυχής. Εκτός απ'τις «κοντές» ράγες υπήρξε και το πρόβλημα των εγκαταστάσεων για ενδιάμεσους ή τερματικούς σταθμούς, που ήταν εγκαταλειμμένοι. Το όραμα λειτουργίας της γραμμής φάνταζε όλο και πιο μακριά στο μέλλον. Τον Ιανουάριο του 2004, όταν ολοκληρώθηκε η τοποθέτηση ραγών, τοποθετήθηκε στον σταθμό Αιτωλικού ένα τρενάκι (τύπου ρέιλ μπας) για τοπική χρήση, το οποίο προανήγγειλε τη λειτουργία της γραμμής. Στο τέλος του ίδιου έτους, όμως, η διοίκηση του ΟΣΕ, αντιλαμβανόμενη ότι η γραμμή δεν πρόκειται να λειτουργήσει, μετέφερε το τρενάκι στην Καλαμάτα. Η όλη ιστορία στοίχισε στον ΟΣΕ, δηλαδή στο ελληνικό δημόσιο, πάνω από 11,5 εκατομμύρια ευρώ, δίχως να συνυπολογιστούν τα παράπλευρα κόστη και η δαπάνη της μεταφοράς του μικρού τρένου, περίπου 50 θέσεων, από το Αιτωλικό στην Καλαμάτα.Τώρα βεβαίως οι αρμόδιοι μπορούν να είναι υπερήφανοι. Μπορεί τρένο να μη σφυρίξει ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές αλλά εκείνοι θα έχουν επιτελέσει, έστω και άθελά τους, κοινωνικό έργο. Μπορεί οι ράγες να ήταν κοντές, οι οικογένειες των εξαθλιωμένων Ρομά μέσα απ'τα παλιοσίδερα βρήκαν τρόπους να στήσουν τα νοικοκυριά τους... "
Το παραπάνω άρθρο είναι του Νίκου Κανή και δημοσιεύθηκε στην
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/08/2008.

3 Αυγ 2008

1η Trienalle Χαρακτικής της Μεσογείου.


Μετά τις Μπιενάλε Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τώρα αποκτούμε και Τριενάλε στη Ρόδο, για τη χαρακτική της Μεσογείου.
Προικοδοτημένη από το υπουργείο Πολιτισμού και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Πολιτισμός», με 300.000 ευρώ, ύστερα από πρόταση του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων, η 1η Triennale Χαρακτικής της Μεσογείου θα εγκαινιαστεί στις 27 Αυγούστου, στη Νεστορίδειο Δημοτική Πινακοθήκη, με περίπου εκατό έργα είκοσι καλλιτεχνών από δώδεκα χώρες.
Η ελληνική συμμετοχή θα τιμήσει τη χαράκτρια Τόνια Νικολαϊδη και τον Ρόδιο χαράκτη Βάιο Σεμερτζίδη. Παίρνουν μέρος οι Αλβανία, Γαλλία, Ισπανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Λίβανος, Μάλτα, Μαρόκο και Σλοβενία.
Στις 26 Αυγούστου θα εγκαινιαστεί, στη Δημοτική Πινακοθήκη στην Πλατεία Σύμης της μεσαιωνικής πόλης, μια παράλληλη, σημαντική, έκθεση με έργα των θεμελιωτών της ελληνικής χαρακτικής, από τη συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου, η οποία, σύμφωνα με την πρόεδρό της Μαίρη Καμπουροπούλου, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη έπειτα απ αυτή της Εθνικής Πινακοθήκης.
Περιλαμβάνει έργα Γαλάνη, Θεοδωρόπουλου, Κεφαλληνού, Κογεβίνα, Βεντούρα, Γιαννουκάκη, Γραμματόπουλου, Ζαβιτσάνου, Βάσως Κατράκη, Τάσου κ.ά. Σε κάθε Τριενάλε θα γίνεται αφιέρωμα στη χαρακτική διαφορετικής χώρας.
Ο θεσμός της Τριενάλε περιλαμβάνει και την ίδρυση ενός Εργαστηρίου Χαρακτικής στη Ρόδο που θα δίνει τη δυνατότητα σε νέους χαράκτες να εκπαιδευτούν από έμπειρους δασκάλους.
Να σημειώσουμε τέλος, ότι από την πόλη μας θα συμμετέχει ο χαράκτης Γρηγόρης Κότσαρης, όπου ένα από τα έργα του, έχει επιλεγεί για την εφαρμογή του προγράμματος: "Αγγίζοντας την Τέχνη", για άτομα με προβλήματα όρασης. Στη φωτό, ένα από τα χαρακτικά του Γρ. Κότσαρη που θα εκτεθούν στη Ρόδο.

2 Αυγ 2008

STATE MUSEUM OF CONTEMPORARY ART - Ένα πραγματικά δραστήριο και "open mind" Μουσείο στη Θεσσαλονίκη.

Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη Γράφει ιστορία. Μέ ένα μεγάλο αριθμό εκδηλώσεων που δηλώνουν την πρωτοποριακή και ιδιαίτερη ματιά του στην Ελληνική και Παγκόσμια τέχνη έχει ήδη αποκτήσει διεθνές κύρος και θετικότατη ανταπόκριση σε ότι οργανώνει και προωθεί. Το ιδιαίτερο και ασυναγώνιστο πλεονέκτημά του, σε σχέση με άλλα
ιδρύματα είναι η ταυτόχρονη οργάνωση παράλληλων εκθέσεων και εκδηλώσεων με τέλεια λειτουργικά αποτελέσματα . Αυτό οφείλεται στο άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό του και ιδιαίτερα στη δυναμική παρουσία της Διευθύντριάς του, κ. Μαρίας Τσαντσάνογλου.
Στο συγκεκριμένο Μουσείο έχει παρουσιάσει χαρακτικά του έργα και ο συντοπίτης μας Γρηγόρης Κότσαρης σε ομαδική έκθεση το Μάρτιο του 2008 ( "Η Ελληνική Χαρακτική Σήμερα")
Αξίζει μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Μουσείου, όπου αναπόφευκτα όλο και κάποιες συγκρίσεις με τα καθ' ημάς θα γίνουν:
Οδός Κολοκοτρώνη 21, Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη.

Σχετικές αναρτήσεις!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...